Морфологические и синтаксические свойства

ҡош

Существительное.

корень: -ҡош-

Произношение

• 1. птица ◆ Һайрар ҡоштар — певчие птицы. ◆ Ҡош кешеләй һөйләшкәс, Урал таңға ҡалған,ти. — Когда птица заговорила, как человек, Урал-батыр изумился. «» ◆ Билдәле булыуынса, ташкүмер дәүерендә Ерҙә һөтимәрҙәр ҙә, ҡоштар ҙа булмаған; һаҙамыҡтарҙа ҡаҙаяҡ һәм ҡырҡбыуын ағастары үҫкән. — Как известно, в Каменноугольном периоде на Земле не было ни млекопитающих, ни птиц; в болотистых местах росли деревья (~гигантские) папоротники и хвощи. ◆ Сыйырсыҡ, турғай, сәпсек кеүек ваҡ ҡоштар баҡса ҡоротҡостарын бик әүҙем сүпләй. — Такие мелкие птицы, как скворец, воробей, трясогузка очень активно собирают садовых вредителей. ◆ Эңерҙә һәм төндә туҡланыусы бик һаҡ ҡош. — Очень осторожная птица, (которая) питается в сумерках и ночью.
  2. адъектив. птичий ◆ ҡош ояһы — птичье гнездо ◆ ҡош киҙеүе — птичий грипп.

  Синонимы

  Антонимы

  1. —
  2. —

  Гиперонимы

  1. хайуан

  Гипонимы

  1. аҡҡош, бөркөт, былбыл, күгәрсен, ҡаҙ, ҡарсыға, ҡоҙғон, сыйырсыҡ, турғай, утҡойроҡ, һөҙһөт, өйрәк

  Родственные слова

  Ближайшее родство
  уменьш.-ласк. формы: ҡошсоҡ пр. существительные: От пратюркск. *Kuĺ, от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. и др. Фразеологизмы и устойчивые сочетания Библиография